Modern Greek/Reading Exercises/Reading 01
Reading
editΈνας γέρος
editΣτου καφενείου του βοερού το μέσα μέρος
σκυμένος στο τραπέζι κάθετ' ένας γέρος·
με μίαν εφημερίδα εμπρός του, χωρίς συντροφιά.
Και μες στων άθλιων γηρατειών την καταφρόνεια
σκέπτεται πόσο λίγο χάρηκε τα χρόνια
που είχε και δύναμη, και λόγο, κι ομορφιά.
Ξέρει πως γέρασε πολύ· το νοιώθει, το κοιτάζει.
Κ' εν τούτοις ο καιρός που ήταν νέος μοιάζει
σαν χθες. Τι διάστημα μικρό, τι διάστημα μικρό.
Και συλλογιέται η Φρόνηση πώς τον εγέλα·
και πώς την εμπιστευόταν πάντα -- τι τρέλλα! --
την ψεύτρα που έλεγε· «Αύριο. Έχεις πολύ καιρό».
Θυμάται ορμές που βάσταγε· και πόση
χαρά θυσίαζε. Την άμυαλή του γνώση
καθ' ευκαιρία χαμένη τώρα την εμπαίζει.
....Μα απ' το πολύ να σκέπτεται και να θυμάται
ο γέρος εζαλίστηκε. Κι αποκοιμάται
στο καφενείο ακουμπισμένος στο τραπέζι.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1897)
An old man is sitting, bent over the table in the back of the noisy coffeehouse, a newspaper in front of him, companionless.
And in the despair of miserable old age, he thinks how little he enjoyed the years when he was strong and beautiful, and had a say in things.
He knows he's very old; he can feel it and see it. Still the time when he was young seems like yesterday. What a short time, what a short time.
And he thinks what a trick Prudence has played on him; how he trusted her -- what folly! -- and how she lied when she said, "Tomorrow. There's always tomorrow."
He remembers the passions he controlled, and the joys he passed by. Now those lost opportunities mock his foolish wisdom.
But all that thinking and remembering makes him dizzy, and he falls asleep in the coffeehouse, bent over the table.