Salute, Jonathan! (Romanica)

This is the Romanica translation of Salute, Jonathan!, a story originally by Mithridates in Interlingue that has been translated into Romanica.

Romanica (Interlingua Romanica) is an international auxiliary language created by Josu Lavin and introduced in 2001. It is a reform of Interlingua with a more Romance grammar.

Capitulo 1

1 de maio

Un homine sta in una citate. Le homine scribe un jornal. Le homine vide una citate.

Est-que le homine sta in una citate? Si, ille sta in una citate.

Est-que le homine sta in...un homine? Non, ille non sta in un homine. Ille sta in una citate.

Est-que le homine sta in un traino? Non, ille non sta in un traino. Ille sta in una citate. Le homine sta in una citate.

Est-que le homine scribe un jornal? Si, ille scribe un jornal.

Est-que le jornal scribe le homine? Non, le jornal non scribe le homine. Un jornal non scribe. Un homine scribe. Le homine scribe le jornal.

Est-que la citate vide le homine? Non, la citate non vide le homine. Una citate non vide. Un homine vide. Est-que le homine vide la citate? Si, le homine vide la citate.

Ubi sta le homine? Ille sta in una citate. Que scribe le homine? Ille scribe un jornal. Que vide le homine? Ille vide una citate. Ille sta in una citate, et ille scribe un jornal, et ille vide una citate.

Est-que le homine sta in un jornal? Non, ille scribe in un jornal. Est-que le homine vide un homine? Non, ille non vide un homine; ille vide una citate.

Le homine est grande. Le homine est bon, et le homine est intelligente. Ille pensa. Ille pensa a la citate. Ille pensa: "Que est la citate? Est-que la citate est bona? Est-que la citate est grande?"

Est-que le homine scribe una citate? Non, ille non scribe una citate; una citate est grande. Ille scribe un jornal; un jornal non est grande.

Est-que le jornal pensa a le homine? Non, un jornal non pensa. Un homine pensa. Ille pensa a le jornal, et pensa a la citate.

Et ille scribe in le jornal. Ille scribe super la citate. Ille scribe: "La citate est bona, et la citate est grande."

Ille pensa: "La citate est bona"; ille pensa que la citate est bona. Ille pensa: "La citate est grande"; ille pensa que la citate est grande. Ille pensa a la citate, et ille pensa a le jornal.

Que est le jornal? Le jornal est ubi le homine scribe; ille scribe in le jornal. In le jornale, le homine non scribe super le traino; le homine sta in la citate, non in le traino. Ille non pensa a le traino; ille pensa a la citate, la citate Munich.

Que est la citate? Illo est Munich. Ubi est Munich? Illo est ubi le homine sta. Ubi est le homine? Ille est in Munich.

Si, Munich est una grande citate, et una bona citate. Le homine pensa que Munich est una bona citate, et ille pensa que illo est una grande citate. Le homine est intelligente. Ille dice: "Salute, Munich!" Ille est un bon homine!

Le homine sta et pensa: "Ubi est le traino?" Ille vide...ille vide le traino! Ille pensa: "Le traino!" Nunc ille non pensa a le jornal et non pensa a la citate; ille pensa a le traino!

Capitulo 2

2 de maio

Nunc le homine est in le traino. Ille non est in Munich; ille est in un traino. Ille viagia. Ille pensa: "Nunc io viagio de Munich a Vienna. Illo est un bon viage. Io amo viages."

Ille pensa a Munich. Ille pensa: "Nunc io soi in le traino, sed heri io era in Munich. Et nunc io scribo un jornal in le traino, sed heri io scribeva un jornal in Munich. Et nunc io penso in le traino, sed heri io pensava in Munich. Heri io pensava a Munich in Munich, et nunc io penso a Vienna in le traino. Nunc io soi in le traino, non in Vienna. Sed io penso et scribo super Vienna."

Est-que le homine nunc pensa in Munich? Non, ille nunc non pensa in Munich. Ille pensa in le traino. Heri ille pensava. Ille dice: "Salute, traino!"

Le homine est in le traino, et ille viagia a una citate. La citate non est Munich; Munich est la citate de heri. La citate est Vienna; Vienna est la citate de hodie.

Le homine pensa a Munich et Vienna. Ille pensa: "Munich era la citate de heri, et Munich era bon. Nunc illo est hodie, et io soi in un traino; le traino est bon. Est-que Vienna sera bona?"

Le homine pensa a Munich: Munich era la citate de heri. Ille pensa in le traino: ille est in le traino hodie. Et ille pensa a Vienna: Vienna sera la citate de deman.

Et ille pensa: "Munich era grande. Le traino est grande. Est-que Vienna sera grande?"

Et ille pensa: "In Munich io scribeva in un jornal. In le traino io scribo in un jornal. Est-que in Vienna io scribera in un jornal? Si, deman in Vienna io scribera in un jornal. Io amo jornales." Le homine pensa multo (ille pensa multo = ille pensa et pensa et pensa), et ille scribe multo. Si, ille est un intelligente homine. Intelligentes homines scriben multo, et pensan multo. Ille est Jonathan; Jonathan est un intelligente homine.

Ille scribe: "Io soi Jonathan. Io soi in un traino. Heri io stava in Munich; deman io starai in Vienna."

Ille pensa, et scribe: "Le traino...illo est bon, sed vetulo. Illo non est novo; illo est vetulo. Est-que in Munich los trainos son vetulos? Si, los trainos de Munich son vetulos. Sed los trainos de Munich son bonos, et io amo los trainos de Munich. Heri io amava le traino in Munich, et hodie io amo le traino nunc, et deman io amarai le traino in Vienna. Io amo trainos!"

Jonathan scribe: "Munich est una bona citate et una vetula citate, et Vienna est una bona citate et una vetula citate. Munich et Vienna non son novos, sed son bonos. Munich et Vienna son vetulas, sed bonas citates. Las citates non son novas, sed bonas. Io amo citates!"

Jonathan pensa, que le secundo die de viage est bon. Ille dice: "Hodie era un bon secundo die de viage. Io amo viages!"