Salute, Jonathan!/Capitul 84
|
|
|
| Problems listening to this file? See media help. | |
Ottantquaresim capitul (84.esim capitul)
edit
Yo videt que il esset tot rect, e li desesperantie in li visage de Mina diminuet se un poc. Van Helsing continuat:
“Un vez intrat, in li dom noi vell posser trovar altri indicies, e alcunes de noi va maner ta durant que li altris va visitar li altri locs u va trovar se li altri buxes – in Bermondsey e Mile End.”
Lord Godalming stantat se. “Ci yo posse esser util. Yo va misser un telegramma a mi mannes por que ili mey preparar cavalles e coches in li locs max convenent.” (convener = esser utilisabil)
“Vi, old chap,” dit Morris, “to es un capital (capital = optim) idé por cavalcar (cavalcar = ear sur un cavalle), ma ne pensa tu que un de tui pretti coches con flaggas (flagga = image de un land) e heraldica (heraldica = image de un nobile) vell esser tro bell por li stradettes de Walworth o Mile End? Yo pensa que un coche a luar (luar = usar por un curt témpor) es un plu bon idé; on lua it por li jorne, lassa it alcú in li vicinage, e usa it denov plu tard.”
“Amico Quincey have rason!” dit li professor. “Nor tache es desfacil, e flaggas e heraldica vell far li gente observar nos. Un coche a luar es bon.”
Yo esset joyosi vider li crescent interesse de Mina, quel fat la obliviar li horribil experientie del nocte passat. Ella esset tre, tre pallid, presc cadavric, e yo posset vider su dentes tro bon. Yo ne parlat pri it, ma it friget mi sangue e fat me rememorar li povri Lucy. Li dentes self esset ancor curt; noi possedet ancor témpor, ma ne mult.
Noi continuat li discussion pri li sequentie de nor actes, e qui vell far quo. On concordat que noi vell comensar per li destruction del refugie del Comto, por que mem in li max mal casu on posse damagear le per far it plu desfacil a reposar.
Pos to, li professor suggestet (suggester = dir "lass nos far...") que pos li visita a Carfax noi omnes mey intrar li dom in Piccadilly, pos quel yo e li du doctores vell restar ta, durant que Lord Godalming e Quincey vell trovar li refugies in Walworth e Mile End, e destructer les. Secun li professor it esset possibil, mem probabil, que li Comto vell aparir in Piccadilly durant li jorne, e si yes, noi vell posser destructer le ta, o adminim sequer le. Yo ne pensat que it esset un bon idé, e dit que yo vell restar e protecter Mina, ma Mina ne concordat. Ella dit que yo vell posser auxiliar pri aferes legal, que inter li paperes del Comto vell trovar se un indicie quel solmen yo vell posser comprender pro mi experienties in Transylvania; e que, in omni casu, plu mult li mannes, plu alt li possibilitá victer. Yo concordat, nam li opinion de Mina esset ínchangeabil.
“Por mi parte,” ella dit, “yo possede null timore. Lu max mal ha ja evenit, e omnicos desde nu va posseder sive quelc esperantie sive comforte. Vade, mi marito! Deo posse, si Il vole, gardar me sol tam bon quam con te.” Dunc yo dit: “Tande in li nómin de Deo noi mey departer strax, pro que noi perdi li témpor. Li Comto vell posser venir a Piccadilly plu tost quam expectat.”
“Il ne va!” dit Van Helsing, con un manu levat.
“Ma pro quo?” yo questionat.
“Ha tu obliviat,” il dit, mem possente subrider, “que li nocte passat il manjat mult, e va avigilar se tard?”
Obliviar! Qualmen yo, quicunc de noi vell posser obliviar ti terribil scene! Mina volet mantener un visage sin expression ma gemit e covrit su visage con li manus. Van Helsing ne intentet far la rememorar li experientie, e esset chocat pri su manca de pensada. Il dit: “Oh, Madam Mina, car, car Madam Mina, vé! Yo, qui revere te tam mult. Que yo ha pensat e dit un tam stupidissim parlache (parlache = stupid parlada) ex mi stupidissim cap e labies es ínpardonabil. Yo solmen espera que tu va obliviar li cose.” Il fat un reverentie durant que il parlat, e ella videt le tra lácrimes e dit con un rauc voce:
“No, yo ne va obliviar, nam memorar es plu bon, e inter mi memories yo have multissim queles es bon, e yo va prender omnicos junt. Nu, it es témpor por departer. Li dejuné es pret, e noi deve manjar por que noi mey restar fort.”
Li dejuné esset un strangi repaste (repaste = eveniment de manjage). Noi provat injoyar unaltru, e Mina esset la max alegri. Li dejuné finit, Van Helsing stantat se e dit:
“Nu, mi car amicos, noi departe por li terribil tache. Esque noi es omnes armat contra ataccas e spiritual e carnal?” Noi dit yes. “Alor omno es bon. Nu, Madam Mina, tu es tre secur ci til li cade del sole, e ante to noi va retornar. Ma ante departer yo va protecter te contra personal ataccas. Yo ha ja preparat tui chambre por que Il ne mey posser intrar. Nu por tui córpor: sur tui fronte yo tucha ti pezze de sacri biscuit in li nómine del Patre, li Filio, e – ”
Un horribil cria audit se, quel presc friget nor cordies. In li moment in quel il hat plazzat li sacri biscuit sur li fronte de Mina, it hat brulat it, lassante un marca in li carne quam si un blanc-ardent (arder = esser foy sin flamme) pezze de metalle hat fat it. Mi cara comprendet li significantie in li moment, e strax poy venit li reaction: ella cadet sur li genús sur li suol, traet su capillatura con ambi manus sur li visage e gemit:
“Ínpur! Ínpur! Mem li Omnipotente detorna (detornar = tornar se for) se de mi polluet (polluet = ínpur) carne! Ti-ci marca de desgracie (desgracie = ínpuritá, pecca) yo va tener til li Die de Judicament.” Omnes pausat, sin dir alquicos. Yo inbrassat la con un sentiment de grive, e nor amicos detornat li ocules con silentmen current lácrimes. Poy Van Helsing tornat se e dit gravmen, tam gravmen que yo sentit que il esset inspirat (inspirar = possedet per un pensa) e parlat de un loc éxter se self:
“It es possibil que tu va dever portar ti marca til quande Deo self va, sur li Die de Judicament, corecter li tot males del terra e de Su filies. E Madam Mina, mi cara, mi cara, mey noi qui ama te va esser ta por vider li moment u li rubi cicatre, li signe del conossentie de Deo del anteyan coses, va desaparir, e lassar tui fronte tam pur quam tui cordie. Nam tam cert quam li fact que noi vive, ti cicatre va desaparir quande Deo va levar li charge (charge = desfacil labor) quel es sur nos. Til tande noi va portar nor Cruce, just quam Su Filio hat fat. It es possibil que noi es Su instrumentes, e que noi seque Su volentie, tra desgracie, tra lácrimes e sangue, tra dúbites e timore, e omnicos quel fa li diferentie inter Deo e li hom.”
In su paroles noi sentit li esperantie, e comfort. Mina e yo sentit it e simultanmen prendet un del manus de Van Helsing e besat it. Poy, sin un parol, noi omnes agenuat se e jurat que noi vell esser fidel (fide·r → fidel = con fident cordie) vers unaltru. Noi jurat levar li vele de tristesse de ella, li fémina quel noi omnes amat, chascun in nor propri maniere.
Poy noi comensat. Yo dit adío a Mina con paroles queles yo nequande va obliviar, e noi departet.
Yo ha decidet un important cose: si it eveni que Mina va ínevitabilmen devenir un vampire, ella ne va intrar ti ínconosset e terribil land sol. Yo suposi que talmen in anteyan témpores un vampire significat mult vampires: just quam lor hideosi (hideosi = desbell e timore-causant) córpores solmen posset reposar in sacri terre, anc li max sacri amore devet har esset li rason por lor crescent númere.
Vocabularium
edit- arder
- capital
- charge
- convenent
- convener
- desgracie
- detornar
- fidel
- flagga
- heraldica
- hideosi
- inspirar
- luar
- parlache
- polluer
- repaste
- suggester
Altri paroles
edit- arder: ardent
- charge: chargear
- fidel: fidelitá
- heraldica: heralde, heraldic
- inspirar: inspiration
- polluer: pollution
- suggester: suggestion, suggestiv