Hej, Jonathan!

Hej, Jonathan! is a natural method course that teaches Nordien, a language created by Aaron Chapman in the year 2000. It is a translation of Dave MacLeod's Salute, Jonathan!, written in the Occidental language.

Kapitel En

En man steje i en stad.

En man steje i en stad. De man skribe en jorn. De man sege en stad.

Steje de man i en stad? Ja, han steje i en stad.

Steje de man i...en man? Nej, han steje neet i en man. Han steje i en stad.

Steje de man i en tog? Nej, han steje neet i en tog. Han steje i en stad. De man steje i en stad.

Skribe de man en jorn? Ja, han skribe en jorn.

Skribe de jorn de man? Nej, de jorn skribe neet de man. En jorn skribe neet. En man skribe. De man skribe de jorn.

Sege de stad de man? Nej, de stad sege neet de man. En stad sege neet. En man sege. Sege de man de stad? Ja, de man sege de stad.

Var steje de man? Han steje i en stad. Va skribe de man? Han skribe en jorn. Va sege de man? Han sege en stad. Han steje i en stad, ent han skribe i en jorn, ent han sege en stad.

Steje de man i en jorn? Nej, han skribe i en jorn. Sege de man en man? Nej, han sege neet en man; hen sege en stad.

De man ere grot. De man ere gud, ent de man ere inteligent. Han denke. Han denke over de stad. Han denke: "Va ere de stad? Ere de stad gud? Ere de stad grot?"

Skribe de man en stad? Nej, han skribe neet en stad; en stad ere grot. Han skribe en jorn; en jorn ere neet grot.

Denke de jorn over de man? Nej, en jorn denke neet. En man denke. Han denke over de jorn, ent denke over de stad.

Ent han skribe i de jorn. Han skribe over de stad. Han skribe: "De stad ere gud, ent de stad ere grot."

Han denke: "De stad ere gud"; han denke at de stad ere gud. Han denke: "De stad ere grot"; han denke at de stad ere grot. Han denke over de stad, ent han denke over de jorn.

Va ere de jorn? De jorn ere var de man skribe; han skribe i en jorn. I de jorn, de man skribe over de stad. I de jorn, de man skribe neet over de tog; de man steje i de stad, neet i de tog. Han denke neet over de tog; han denke over de stad, de stad München.

Va ere de stad? Het ere München. Var ere München? Het ere var de man steje. Var ere de man? Han ere i München.

Ja, München ere en grot stad, ent en gud stad. De man denke at het ere en gud stad, ent han denke at het ere en grot stad. De man ere inteligent. Han sage: "Hej, München!" Han ere en gud man!

De man steje ent denke: "Var ere de tog?" Han sege...han sege de tog! Han denke: "De tog!" Nun, han denke neet over de jorn ent denke neet over de stad; han denke over de tog!

Kapitel Tvo

En aldig tog.

Nun, de man ere i de tog. Han ere neet i München; han ere i en tog. Han reese. Han denke: "Nun, eg resse van München til Vien. Het ere en gud rees. Eg gile reesar."

Han denke over München. Han denke: "Nun, eg ere i de tog, men jestern, eg erte i München. Ent nun, eg skribe en jorn i de tog, men jestern, eg skribte en jorn i München. Ent nun, eg denke i de tog, men jestern, eg denkte i München. Jestern, eg denkte over München i München, ent nun, eg denke over Vien i de tog. Nun, eg ere i de tog, neet i Vien. Men eg denke ent skribe over Vien."

Denke de man i München nun? Nej, han denke neet i München nun. Han denke i de tog. Jestern, han denkte i München. Han sege: "Hej, tog!"

De man ere i de tog, ent han resse til en stad. De stad ere neet München; München ere de stad av jestern. De stad ere Vien; Vien ere de stad av des dag.

De man denke over München ent Vien. Han denke: "München erte de stad av jestern, ent München erte gud. Nun, het ere des dag, ent eg ere i en tog; de tog ere gud. Skal Vien eren gud?"

De man denke over München: München erte de stad av jestern. Han denke i de tog: han ere i de tog des dag. Ent han denke over Vien: Vien skal eren de stad av morgen.

Ent han denke: "München erte grot. De tog ere grot. Skal Vien eren grot?"

Ent han denke: "I München, eg skribte i en jorn. I de tog, eg skribe i en jorn. I Vien, skal eg skriben i en jorn? Ja, morgen i Vien, eg skal skriben i en jorn. Eg gile jornar." De man denke mika (han denke mika = han denke ent denke ent denke), ent han skribe mika. Ja, han ere en inteligent man. Inteligent manar skribe mika, ent denke mik. Han ere Jonathan; Jonathan ere en inteligent man.

Han skribe: "Eg ere Jonathan. Eg ere i en tog. Jestern, eg stejte i München; morgen, eg skal stejen i Vien."

Han denke, ent skribe: "De tog...het ere gud, men aldig. Het ere neet nu; het ere aldig. Ere de togar i München aldig? Ja, de togar av München ere aldig. Men de togar av München ere gud, ent eg gile de togar av München. Jestern, eg gilte de tog i München, ent des dag, eg gile de tog nu, ent morgen, eg skal gilen de tog i Vien. Eg gile togar!"

Jonathan skribe: "München ere en gud stad ent en aldig stad, ent Vien ere en gud stad ent en aldig stad. München ent Vien ere neet nu, men ere gud. München ent Vien ere aldig, men gud stadar. De stadar ere neet nu, men gud. Eg gile stadar!"

Jonathan denke at de tvoet dag av de rees ere gud. Han sege: "Des dag erte en gud tvoet dag av reesning. Eg gile reesar!"

Kapitel Tri

De klok ere siven (7).

Jonathan steje i Vien: de stad Vien. Jonathan denke at Vien ere gud, ent at Vien ere skon. Jonathan denke neet at Vien ere heslig; han denke at Vien ere skon. Han sage: "Vien ere en skon stad! Eg skal skriben over het!" Ent han skribe i de jorn over Vien. I de jorn, han skribe: "Min triet dag ere veri gud! I de tvoet dag, eg stejte i München. Men nun, eg steje i Vien: Vien ere neet München. München ent Vien ere tvo stadar; München ere neet Vien ent Vien ere neet München. Eg steje i Vien ent de stad ere veri skon. Eg gile Vien; de stad ere neet heslig. Hur skon ere Vien! Men eg have en problem."

Va? Jonathan have en problem? Va problem? Nun, han sege neet de jorn; han sege de stad ent denke. Han denke mika over de problem.

Jonathans problem ere at han gile Vien, men han have neet tid.

Han denke: "Hmm. Nun, de klok ere siven (7). Bej klok ten (10), de tog fortgoe. Klok ten (10) minus klok siven (7) ere tri (3) urar. Tri urar ere neet mika tid for en skon stad! Eg have neet tid. Haven tid ere gud, men eg have neet het! Skriben en jorn ere gud, men eg have neet tid for skriben het! Va skal eg doen i Vien?"

Han denke: "Eg have neet mika tid. Va skal eg doen - skriben en jorn, oder eten, oder segen de stad? Va skal eg doen?"

Han denke mer, ent sage: "Eg have en gud idee! En moment...eg denke. Min tog fortgoe bej klok ten (10). Ere dar en tog latre, bej klok tenen (11), oder klok tentvo (12), tentri (13), tenfir (14), oder tenfiv (15)?"

Han sege...ja! Dar ere en tog va fortgoe bej klok tenfiv. Nun, Jonathan ere glad.

Jonathan sage: "Tenfiv (15) minus siven (7) ere akt (8). Nun, eg have akt urar av tid! Va skal eg doen?"

Han sage: "Eg vete! Eg skal eten kuket. Ent eg skal trinken en bir. En moment...nej, eg skal trinken tvo birar, oder tri birar. Gud idee!"

Nun, Jonathan trinke en bir i Vien, ent ete kuket. Han ere glad. Han sage: "Hur glad ere eg! Eg gile de stad Vien. Hur gile eg reesar!"